Prosper Montagné werd geboren op 14 november 1865 te Carcassonne (Frankrijk). Aanvankelijk studeerde hij architectuur, maar toen zijn vader in de stad Toulouse een hotel opende, betekende dit een ommekeer in zijn leven. Het hotel gaf hem de kans om zich volledig te wijden aan de kookkunst, zijn grote passie.

Al heel snel was hij zich bewust van zijn roeping en taak. Hij wilde de jeugd aanspreken om goed en beter te eten. In die tijd sprak met van ‘L’art de bien manger’ , de kunst om goed te eten.

Na een stageperiode in de keuken van het Grand Hotel in Parijs, trok hij naar het Hotel d’Angleterre in Cauterets waar hij zich onder de leiding van de vermaarde chef Adolphe Meillon vervolmaakte. Na Cauterets vroegen verschillende Parijse restaurants om zijn medewerking. Na deze Parijse episode werkte Prosper even in de Italiaanse stad San Remo om daarna verschillende jaren te werken als souschef in het beroemde Hotel de Paris in Monte Carlo.

In 1900 leidde hij de keukens van het alom bekende Pavillon d’Armenonville in Parijs om aansluitend te verhuizen naar het gerenommeerde restaurant Pavillon Ledoyen, vlakbij de Champs Elysées.
Nadien werd hij tien jaar keukenchef in het Grand Hotel waar hij eerder stage liep.

In die tijd schreef hij zijn eerste literaire werken over de kookkunst. In samenwerking met Prosper Salles publiceert hij zijn eerste groot gastronomisch werk “La Grande Cuisine Illustrée”. Onmiddellijk daarop verschijnen talloze bijdragen waaronder “Les Bulletins du Ministère de la Guerre”, handelend over de militaire keukens. In diezelfde periode werd hij tot commissaris-generaal benoemd en gelast met de organisatie van internationale gastronomische tentoonstellingen en culinaire wedstrijden. Hij verleende zijn medewerking aan verschillende Parijse dagbladen waarin zijn kronieken geprezen en veel gelezen werden.

Tijdens WO I stichtte hij de “Cuisines Centrales des Armées” en een school voor keukenchefs van het 4de en het 8ste leger. Hij verleende ook zijn medewerking aan de oprichting van de dienst voor “beschermde eetwaren” van het leger. In dit verband trok hij naar de slachthuizen van Chicago om zijn visie en werkmethodes door te geven. Na zijn terugkeer uit Amerika opende hij het befaamde restaurant Montagné in de Rue de l’Echelle, tussen het Louvre en het Palais Royale in Parijs. Daar stond de beroemde kok tien jaar lang achter het fornuis, dat middenin de grote eetzaal opgesteld was. De populaire grote chef-kok mocht fijnproevers verwelkomen uit alle hoeken van de wereld.
In 1939 werd hij culinair raadgever van het restaurant La Reine Pédauque in Parijs en gaf hij talrijke voordrachten over de kookkunst.

Een belangrijke literaire bijdrage

In samenwerking met Prosper Salles publiceerde hij bij uitgeverij Flammarion “Le Grand Livre de Cuisine”. Daarnaast kwamen nog heel wat belangrijke boeken op de markt:

• Bonne chère, pas chère
• La cuisine diétique
• Les délices de la table
• Le livre des cuisines militaires
• Mon Menu
• Le Festin occitan
• Le Larousse gastronomique
• … e.a.

Vermeldenswaard zijn ook de vele artikelen en kronieken in “L’Oeuvre”, “L’Echo de Paris”, L’Art Culinaire”, “Paris Soir”, “Grand Gousier”, “La France à Table”, “L’Eventail” (Brussel), “La Revue Culinaire”, “Boumier” (Stockholm), enz.
Bovenstaande illustreert de onvermoeibare werkkracht van Prosper Montagné die zich steeds heeft ingespannen voor de kookliteratuur in het bijzonder en de kookkunst in het algemeen.

Prosper Montagné overleed op 22 april 1948 in het Franse Sèvres.